Ik ben zo verliefd op mijn collega Skye dat het bijna ondraaglijk is om in haar buurt te zijn, wetende dat ze een vriend heeft. Maar wanneer we gedwongen worden om samen te werken, is haar ontwijken geen optie meer. Als ik ontdek dat Skye een moeilijk leven achter de rug heeft en haar vriend duidelijk geen goede man is, bied ik zonder aarzelen mijn hulp aan. Maar nu kan ik haar al helemaal met geen vinger meer aanraken, omdat ze anders misschien denkt dat mijn hulp niet vrijblijvend is. Zelfs wanneer het lijkt alsof Skye mijn gevoelens beantwoordt, raak ik die verlammende angst niet kwijt—de angst dat ik haar niet kan geven wat ze nodig heeft. In het verleden heb ik verschrikkelijke fouten gemaakt. Fouten die iemand van wie ik zielsveel houd op een afschuwelijke manier hebben gekwetst. Wat als ik niet de man ben die Skye verdient?